عمران بن حصین می گوید: روزی پیامبر اکرم(ص) به من فرمودند: «ای عمران! هرچیزی در دل جایگاهی دارد، اما هیچ چیز همانند این دو جوان (امام حسن و امام حسین) در قلب من از منزلت برتر و بیشتری برخوردار نیست.»

عمران می گوید: عرض کردم یا رسول الله(ص) چه چیزی موجب شده که این همه آن دو بزرگوار را دوست می دارید؟ حضرت فرمودند: «ای عمران آنچه بر تو پوشیده بسیار بیشتر از آنی است که به آن اطلاع پیدا کرده ای، خداوند متعال به من دستور داده که این دو را دوست داشته باشم.»

 

امام محمد باقر(ع) از رسول خدا(ص) نقل می کنند که آن حضرت فرمودند: «هر کس بخواهد به عروة الوثقی ـ که خداوند متعال در قرآن فرموده است که هرگز گسسته نمی شود ـ چنگ بزند باید علی(ع)، فاطمه(س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را دوست بدارد؛ زیرا خداوند متعال در عرش عظمت و جلال خود آنها را دوست می دارد.»

 

نقل شده است که روزی پیامبر اکرم(ص) به امام حسین(ع) که از در وارد شدند، فرمودند: «خوش آمدی ای زینت آسمان ها و زمین!» یکی از حاضران به نام ابی بن کعب [با تعجب] عرض کرد. یا رسول الله(ص)، آیا جز شما کسی دیگر هم زینت آسمان ها و زمین محسوب می شود؟ رسول خدا(ص) فرمودند: «ای ابی بن کعب، سوگند به آن که مرا به حق به پیامبری مبعوث کرد، همانا حسین بن علی(ع) در آسمان ها از روی زمین بیشتر شناخته شده است. نام او در عرش الهی این گونه نوشته شده است: اِنّ الحُسینَ مِصباحُ الهُدی و سفینةُ النّجاة؛ همانا حسین مشعل هدایت و کشتی نجات است.»